Anioł myślał, Anioł błądził

Widziano dziś Anioła,
Nie we śnie, lecz na jawie
Widziano dziś Anioła
Nie stąpającego tym razem po niebiosach
W anielskich oczach,
Piękniejszych niż błękit bezchmurnego nieba
Zauważono bez zwątpienia
Jak promieniuje skryta radość
Po anielskich licach spływały kropelki łez
Anielskie łzy płynęły
Nie w wyniku smutku czy goryczy
Wręcz przeciwnie
Anielskie drobinki płynęły ze szczęścia
Anioł, który jak dotąd stąpał samotnie,
Po obłokach,
Obdarzał cokolwiek dotknął pełnią szczęścia
Anioł myślał, iż słusznie
Odnalazł swoje miejsce przy czymś boku
Lecz i Anioł mijał się z prawdą
Wiesz kto był tym Aniołem?
Wiesz przy czyim zaznał szczęścia boku?
Aniołem podobno byłam ja
A Ty tylko jego pseudo cieniem.

autor

JudiT157

Dodano: 2008-01-08 20:57:57

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie