Anioł piekielny...

23.10.2008 r. Po miesiącu i jednym dniu, Bóg zabrał nam to, czym wcześniej raczył obdarzyć. Pamięci Karolinki [*] !!

Zacieki na policzkach bladych, mokra szyba,
pogrążona w myślach,
ile jeszcze wytrzyma,
ta osoba twardo stąpająca po ziemi
morderczyni marzeń i ludzkich nadziei?!

Ile jeszcze wschodów ujrzą jej oczy,
Ile jeszcze porażek doświadczyć zdoła,
nim ogarnie ją gniew nieba czarnego,
nienawiść, smutek, żal i trwoga?

Co jeszcze usłyszy nim głosy ucichną,
co jeszcze wypowie nim usta zamilkną,
ile wyroków śmierci rozda bezkarnie,
nim wyrzuty znikną i znajdzie się na dnie?

Gdzie znajdzie miłość którą oddała za darmo,
gdzie odszuka spokój który zgubiła w pośpiechu,
jak zapomni o żalu chowanym w sercu,
gdy nie zdarzy wykrzesać już z siebie uśmiechu?

Jak rozpozna miłość wśród twarzy tak wielu,
jak wytropi nadzieję wśród milion zwątpień,
nim na dobre przestanie wierzyć w ludzką godność,
i ufać całkowicie przestanie komukolwiek?

Ile jeszcze modlitw odda swemu Bogu,
ile śladów na piasku zostawią jej stopy,
ile oddechów płytkich utopi na dnie szklanki,
nim za późno będzie na jakiekolwiek powroty?

Gdzie odzyska zaufanie które zabić potrafiła,
gdzie wysuszy policzki od łez całe mokre,
gdzie znajdzie przyjaciela wśród wrogów śmiertelnych,
kiedy przestanie gardzić tym co uczciwe i dobre?!?!


...




(Powinna przestać ?)

autor

BaSkA1989

Napisany: 2008-12-13 Dodano: 2009-01-21 21:54:44

Ten wiersz przeczytano 801 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie