Anioł śmierci

Anioł Śmierci przyszedł, otchłań się otwiera
Duszę mą wyrywa, ciało zaś rozdziera
Ciągnie mnie za sobą, -więzy grzechu ciągnie
Płaczę krwi kroplami, a On idzie godnie...

Dokąd mnie prowadzi wysłannik ciemności?
Czy do władcy piekieł, czy Boga Miłości?
Na ogromnej wadze uczynki me waży
Czy dobro -zło ciężarem przeważy?

...Nagle słyszę głos Jego i trzy Boże cnoty,
Tylko Miłość pozostanie, resztę zmiażdżą młoty
I dostaję białe szaty, wreszcie światło widzę
Grzech był lżejszy niż "wdowi grosz"
-dziś się go nie wstydzę....

Wielkie -drobne czyny, gdy pełne miłości
Śmierć prowadzi ku wiośnie życia -nie w zimę marności.
Więc rozpalaj zawsze płomień miłości prawdziwej
Przytul Krzyż i zacznij żyć dla Trójcy Jedynej...

autor

Archangel_Tyrael

Dodano: 2012-10-22 13:41:24

Ten wiersz przeczytano 2780 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie