Anioł spadł z nieba..

Anioł spadł z łoskotem na ziemie..
Otulił się złamanymi skrzydłami...
Ostatnie spojrzenie na słońce na niebie..
i padł na kolana zalany łzami...

Małe dziecko podbiegło do niego...
Otuliło swymi ramionami...
Spojrzało jak na pryjaciela swego...
Płacząc nad jego ranami...

Przechodnie stawali obok patrzyli z odrazą
krzyczeli odejź od niego!
Ludzie dobrze ci radzą!

Jeden z nich uderzył chłopca w twarz...
ten z bóli skulił się aż..
ale nie zostawił umierającego anioła..
zostanie z nim choć ciało nie podoła..

Chłopiec w uścisku swych ramion trzymał martwego anioła...
Już nie wzbije się do lotu..już go bóg z nieba woła...

I wzniosła się dusza aniola ku niebu..
Trzymał chłopca w ojęciu śmierci..
Chłopiec ufnie spoglądał ku niemu..
Już nikt nie podniesie na niego pięści...

autor

Lucy

Napisany: 2005-02-13 Dodano: 2005-02-13 15:04:09

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie