Anioł Wszechpiękny

Nie napatrzę się w Twe oczy, jak w muzeum artystów dzieła,
nie nasłucham zadość, jak z głośników muza mego pokolenia.
Nie nasycę zmysłów zapachem, że wystarczy, bo nie wystarczy nawet za wieki,
nie nadotykam rozkosznie i już.Nigdy za wiele Ciebie!
Głaszczę wodospady Twej urody potulnym, swoim głodnym wzrokiem,
zatapiam się w oczu bezkresie, ust pragnę mocniej!
Nad ziemią unoszę, lecz niżej niz miłości mej wariactwo,
słodkie i szalone.Krzyki tego, co odnalazł światło.
Podałaś rękę i upadły wszelkie fronty wyzwolenia,
nieważne, zaniedbane, gdy Ty spoglądasz w oczu mych zakochane odmęty.
Poprowadziłaś w opowieść o nieistnieniu, o kłamstwie narodów,
że miłość wciąż czeka, tuż za rogiem.
I opowieść owa, banalnie śmieszna w mej niewierze,
po prostu stała się.Jest moim rycerzem.
Dla mnie walczy z codziennością, z niezrozumieniem świata,
dla mnie wygrywa każdą sekundę różowego trwania.
Życie spłatało mi figla.Dało to o czym marzyłem,
i jesteś.a nawet dwie ciebie.Rodzina.
Kocham.Powtarzane non stop, jak modlitwa, lecz wybacz że nie pozostawiam tajemnicy,
nie dozuję jak płynu, czy pokarmu, a zasypuję słowem tym i krzyczę.
Lecz ja taki już, nie potrafię nie wzburzyć spokoju wszechświata,
gdy mam Anioła wszechpięknego!Gdyś mnie pokochała.

autor

rebel

Napisany: 2008-01-04 Dodano: 2008-01-04 11:03:46

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie