Aniołowie biją na alarm
Ziemia okryta białą poświatą
Wyznacza już dni wielkich narodzin
Aniołowie biją na alarm
Do nas grzeszników
By odrzucili to co złe
Puścili w zapomnienie
Uczynki niegodne człowieka
Marnego prochu
Otworzmy swe serca
Na świat który krzyczy do nas
Niewymownymi gestami
Dziewczynki z zapałakami
Biedaka żebrzącego na ulicy
Bezdomnego wypatrującego nadziei
W czyichś oczach
Wyciągniętymi rączkami niczyich dzieci
.....
Miedzy kolejnymi wystawami sklepów
Pośpiesznie krzątamy się by zdążyć na
czas
Z mnóstwem nieistotnych spraw
Nie prezenty są ważne
Nie syto zastawiony stół
Tylko my
Jacy jesteśmy
I co możemy innym dać
Zapomniani ludzie
Niechciane dzieci
Samotni starcy
Głodni bezdomni
Szukają miłości bliżniego
Odrobiny ciepła domowego ogniska
Zapomnieliśmy o tym, że to czas
Wielkiej radości z narodzin Boga
My chrześcijanie pozornej wiary
Skupiamy się na otoczce świat
A wystarczy jednym gestem miłosierdzia
Dać dowód wiary
Aniołowie biją na alarm
Nie odwracajcie głów
Otwórzcie serca
Zabijcie obojętność
Na ciche wołanie
mala_czarna
Komentarze (3)
Tak, nasze święta są przeważnie takie zewnętrzne ,ale
żeby były prawdziwe należałoby tak z głębi serca
zdobyc sie na prawdziwie dobre uczynki i dopiero wtedy
świętowac
dobry wiersz, tak chociażby jeden dzień nie bądźmy
obojętni.
Bardzo mądry wiersz.