Anna Asteroida
“...Idę wpatrzona w horyzont
który się cofa przede mną...”
gdy los mnie do kąta wstawia
i czuję się zawieszona
ponad horyzontem bytu
przenikam chmur kalafiory
to słyszę głos Anny German
jak śpiewa ”idę wpatrzona..
a on ..się cofa przede mną”
nuty pełne melancholii
wiem, że jest asteroida
między Marsem a Jowiszem
a która nosi jej imię
dając ludziom głos nadziei
Komentarze (4)
dobry utwór na tak
piękny wiersz dla Anny German :)
smutna ale i piękna refleksja Pozdrawiam:))
Piękna refleksja