anonimowa

nie poznałam jej
spotkałam ją dziś na ulicy

na tej ulicy która kiedyś była jej domem znienawidzonym

trudem jej życia
powodem jej łez

widziałam ją
tak inną niż wtedy
gdy zamieszkała
wśród obłudnych ludzi
myśląc, że znalazła
swoją miłość
i szczęście

jak okrutnie sie myliła

a teraz dziś
nie poznałam jej

anonimowa była wśród
ludzi zakłamanych
którzy nadal żyją ulicą

poznała nowy smak życia

kawy z deserem
delektując sie rozmową
szczerą i prawdziwą
zapomniała jak smakuje
gorzka wódka
i słowa fałszywe
w złych ludzi tłumie


nie poznałam jej twarzy
kiedyś była szara od trosk
kłamstw
a dziś promieniała szczęściem
taka jasna i radosna


mówiła coś
o lepszym świecie
o prawdziwej miłości
o skrzydłach które unoszą
ją co dnia do nieba
tego prawdziwego
a nie zakłamanego

o prawdziwych przyjaciołach

nie poznałam jej

pomogli jej dobrzy ludzie
ciepłą miłością otulili
niegdyś zziębnięte ciało i dusze
od trudu życia

pokazali piękne kolory
i namalowali
dla niej z gwiazd serce

tylko dla niej

wspomnieniom

autor

EnigmatycznyDuszek

Napisany: 2008-04-02 Dodano: 2008-04-28 22:38:39

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie