Anonimowa Niedoszla Samobojczyni

Pisane doswiadczeniami jednej z BEJowiczek bliskiej mojemu sercu=*

Kolejny raz
kiedy wracasz do domu
chwiejnym krokiem
podpierasz sie
o swoja utracona dawno godnosc.

Po oczach widze
te szalejace procenty
i prorokuje
kolejna klotnie.

Cichutko siadam w kojcu
i ocieram lzy,
by jeszcze bardziej Cie nie zdenerwowaly...

I potluczone szklo
obija sie o moja twarz
uciekam jak najdalej stad,
tatusiu...

Codziennie pytam
"kiedy to sie skonczy"
i nienawidze tej ciszy, co mi odpowiada.

Uciekam na stacje
maloletnich, niedoszlych samobojcow
moja rodzina
siedze i czekam na pociag,
tak.. ten co jedzie w jedna strone
do raju.

Zakrwawiona pidzama
zdradza moje czarne mysli,
a na policzku nie ma lez,
tylko ten siniak po Twoim uderzeniu,
bij
i tak czuje
tylko ta nienawisc do Ciebie.

Za to wszystko,
za te kieliszki przepite,
za potluczone szklo,
za noce nieprzespane,
za zardzewiale blizny,
za to oko podbite,
za obietnice falszywe,
za lzy przeze mnie wylane,
za moje zycie...
Nigdy Ci nie wybacze,
tatusiu.

Jestem Twoim Aniolem, ktory pokochal Cie na zawsze.

autor

fifi

Napisany: 2008-01-09 Dodano: 2008-01-09 22:05:29

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie