AOTEAROA !
Zainspirowała mnie maoryska opowieść o wojowniku imieniem Hawaiki,który prowadzony przez gwiazdę o nazwie Te Taimana odkrył nowy ląd .
łódź kołysze się zuchwale
na bezkresie wielkiej wody
pokonując groźne fale.
Hawaiki piękny młody
rusza gdzieś w nieznane strony.
gwiazdy (przecudnej urody),
blaskiem długo prowadzony.
Te Taimana diamentowa
jasno świeci. w nią wpatrzony
płynie życie swe od nowa
gdzieś na innej obcej ziemi
wybudować. w sercu chowa
pamięć (cięższą od kamieni)
swej rodzinnej cichej wioski.
drogi jednak już nie zmieni.
wreszcie ujrzał widok boski.
długą białą chmurą skryty
ląd i żółte plaży piaski,
piękny brzeg falą obmyty.
kończy się podróży zmora
w mgle się kryją górskie szczyty
płynął jeszcze do wieczora
gdy na plaży wylądował
krzyknął – Aotearoa !
Aotearoa – w języku Maorysów znaczy ląd okryty długą białą chmurą. Dzisiaj, my ten ląd nazywamy – Nowa Zelandia .
Boik
Komentarze (8)
Wyobraźnia twoja nie ma granic. Jesteś romantykiem
wędrującym po różnych krainach . Pięknie opisujesz je,
a na ich tle miłość. Wiersz bardzo dobrze czyta się.
ładny, dźwięczny wiersz, bardzo dobrze sie czyta
Interesująca opowieść i ładnie ją przekazałeś, kojarzy
mi się z Małym Księciem.
Przeplynęlam z toba fale a wiec glos tu swoj zostawie
Interesująco opisana przygoda.Ciekawe opisy
przyrody.Forma wiersza dobra.Z wiersza widać,że autor
ma niezwykłą wyobraźnię.Bardzo dobry wiersz.
Wspaniale odkryłeś przed nami uroki Nowej Zelandii.
Jeszcze mnie tam nie byo.
Klimat super, piękne opisy pięknym przecież piórem
napisane, leciutko, czyta się przyjemnie jak zawsze.
Wiersz piekny z klimatem nawet mnie zakotwiczonej
dzisjaj w smutku udało się popłynąć tą łodzia i
zmienić swój nastrój, jakby ten wiersz odkrył we mnie
nowy ląd więć krzyczę Aotearoa!