Apetyt

Kiedy jesteś ze mną i mam Cię całego,
czuję dziwny głód ciała kochanego,
może nawet chętnie bym je schrupała,
gdybym z małym problemem się uporała.
Bo mam z tym nie lada dylemat,
od czego zacząć, to dopiero temat,
czy od oczu chabrowych, skrzących się w uśmiechu,
czy słodkich ust szepczących, w przyspieszonym oddechu,
są też piękne, cudowne, apetyczne uda,
takie kochane, nie, ich zjeść się nie da.
Myślę też o Twoim wspaniałym maleństwie,
ale czy potem za nim nie zatęsknię,
tyle jest u Ciebie przepysznego ciała,
ale mi szkoda, całować też bym chciała.
A Twoje pośladki jędrne, alabastrowe,
wręcz fantastyczne, śliczne, jak nowe,
są jeszcze też cudne, zadbane dłonie,
na samą myśl o nich, serce me płonie.
Delikatne opuszki, paznokcie krótkie,
pieszczące me ciało, drżące calutkie,
a gdyby zacząć od paluszków, to od którego,
oj, nie kochany-jednak nie zjem niczego.
Kocham Cię w całości, Twój umysł i ciało,
będę je tulić, choć zjeść by się chciało,
będę je pieścić i gorąco całować,
gdybym je zjadła, mogłabym żałować.

autor

zzielonegowzgórza

Napisany: 2007-06-14 Dodano: 2010-02-25 11:00:34

Ten wiersz przeczytano 1231 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie