apetyt na życie

nic cenniejszego nie ma nad życie
choć nie zawsze szczęściem obdarza
wyjątkowo smakuje budzi apetyt
nigdy dosyć chleba z jego ołtarza

nawet okruchy smakują jak miód
gdy z kolan podnieść się trudno
walczy się z losem z całych sił
z wiarą nadzieją na lepsze jutro

a jutro gdy wiatr rozpędzi chmury
i tęcza kolorów zaświeci na niebie
człowiek wzbija się jak ptak do lotu
pożąda z tego ołtarza coraz więcej

nawet gdyby chciał losu nie przekupi
a nasycić się do dna też nie może
więc uczy się kochać żyć i pragnąć
w szczęściu w zdrowiu i w chorobie

autor

ESTERA60

Napisany: 2010-02-24 Dodano: 2010-02-24 11:03:25

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie