Apogeum
Z duszy własnych wspomnień
spoglądam na umysłu mgłę
zacofaną i zaśniedziałą
me oblicze mchem pokryte
o sensie życia rozmyślam
zatapiam się w swych marzeniach
widzę w nich tylko jedno
mrok wielki i koniec życia
"Czy tak naprawdę musi być?"
swe ego wciąż o to pytam
słucham wciąż a brak odpowiedzi
ciągle znikam w swym umyśle
siebie gnijącego w bagnie widzę
zamordowanego przez własne JA
czy tak zawsze musi być?
autor
Krzysztof Kowalczyk
Dodano: 2005-02-14 12:49:33
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.