Apokalipsa

Nadszedł obiecany apokalipsy dzień
Na świat spadł ognisty cień
Gdzie okiem spojrzeć tam wszystko płonie
Na zniszczenia nie pomogą już ludzkie dłonie
Budynek po budynku się burzy,
a ja trzymam swego brata w krwistej kałuży
Płaczę bo już niema ducha w sobie,
nic już nie zrobi nic już nie powie
Do siostry martwej się przyczołgałem,
ostatni raz w czółko ja pocałowałem
Zauważyłem dwóch braci w oddali
Okryci snem wiecznym, już spali
Tak martwych widziałem czterech braci,
a pod ścianą leży druga siostra która ducha traci
Choć sam ranny byłem, do niej się przyczłapałem
i w obcięcia swe szybko ją złapałem
Ostatnie słowa szepnęła mi do ucha
lecz przez serce zranione ucho nie słucha
Tak straciłem braci wszystkich jakich miałem
i sam między nimi wolno umierałem
Oddychałem wtedy bardzo powoli,
minęła chwila, serce już stoi
Z pleców skrzydła wyrastać mi zaczęły
i do nieba szybko mnie wzięły
Boli kiedy ciało dusze traci,
ale w niebie przywitany zostałem przez wszystkich mych braci

autor

Marvel

Dodano: 2008-05-30 18:47:37

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie