Apostrofa
Smutku,Wielki Smutku
Tak często raczysz duszę mą.
Wieku miłości,
Puchu marnego
Doświadczyć mogłam wtedy.
Lecz stało się
coś.
Nagle i niespodziewanie.
Ogrzał mnie lęk.
Brak sił
wzmorzył
go Dziś.
Czy poradzę sobie z tym?
Tego nie wie nikt.
autor
Juliette***
Dodano: 2006-10-25 22:09:37
Ten wiersz przeczytano 1074 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.