Arche

Kiedy nadchodzi noc i ludzie przestają miejscom
przeszkadzać, te miejsca zaczynają żyć własnym życiem.
Robią się pełne tajemnic, szelestów i dziwnych
błysków, zespalają się z ciemnym albo rozgwieżdżonym
niebem lub z linią horyzontu. Wtedy świat nabiera
niezwykłego magicznego piękna. Strasznie lubię Twoje
patrzenie na świat. Mnie te nocne obrazy też
fascynują, bo mają niepowtarzalne, magiczne piękno i
taki spokój dla myśli i uczuć.

Nietuzinkowy tekst.

Ciekawe przemyślenia,następujący po sobie czas życia i
śmierci miasta a może i nas.Pozdrawiam:)

Podoba się!
Czy /jego/ jest niezbędne?
Pozdrawiam :)

Nieźle, jest to kawał dobrego tekstu, pozdrawiam.

wczorajszy wiersz bardzo wysoko podniósł poprzeczkę

przeczytałem z przyjemnościa

"Miasto im bardziej żyje, tym bardziej umiera"
Ciekawa konstatacja, muszę się nad nią zastanowić.
Jak wiadomo my ludzie wchodzimy w którymś momencie w
czas umierania, trwający aż do śmierci (niektórzy
wcześniej, niektórzy później).
Moje miasto (Warszawa) już kilka razy umierało, ale
jednak nie umarło i wciąż żyje.
Pozdrawiam.

ciekawe spojrzenia na miasto
dzień , noc szybko mija życie

Dziękuję...faktycznie jest lepiej! Zostawiam plusik,
nie z wdzięczności - z podobania!

"Miasto im bardziej żyje, tym bardziej umiera.
Taki paradoks.".... bardzo trafne spostrzeżenie
- pozdrawiam

podoba mi się ta refleksja, metafory - miasta z
nadmiarem bodźców za dnia - trudno pojąć... wplątani w
jego zawiłości - stanowimy żywy organizm... na
przemyślenia - dobre są noce.

ciekawe spojrzenie na miasto a perspektywy poety

Walka dnia z nocą,słońca z księźycem. Pozdrawiam
serdecznie.