Architekt Tadek, czyli jak NIE...

Jeszcze nie napisałem nic tak po...go. Wystarczyła jedna płyta Kultu, ciekawe efekty.

Nie miał gruntu, nie czuł nic, nawet asfaltu
Burek skomlał, zabrali mu kość
Burek nie wył jak kundel, kundlem on nie był
Mieszańcem był Burek i nie czuł asfaltu

Źle to mają ci, co jeśli coś piją
To tylko skroplone powietrze
I czuć już nie czują nic, gdy tak powietrzem skroplonym
Upijają się, jak wampyry krwią
Lepiej ma wiecznie schlany Tadek
Gdyby tak Tadek miał tyle wódy dokoła
Ze szczęścia pewnie przestałby pić

Znam architekta, co budowałby gmachy piętrzące się bosko w oddali nieba
Lecz nie zbuduje on nic
Albowiem nie znalazł małżonki i nie ma już z czego budować
Miał kiedyś pustaki, te dali rodzice
Dali kupę gruzu, fundamenty ubił sam
Nie miał pieniędzy, pożyczył na blachę
Deski leśniczemu skradł
Brakło mu tylko cementu, a cement miała Hela
Hela dać mu nic nie chciała
Obdarowała przyjaciela

Architekt Tadek
Sączy się teraz we mgle
Architekt Tadek
Nieudolnie myśli, że niewidzialny jest
Architekt Tadek powoli uczy się upijać mgłą
Architekt Tadek wciąż żyje przeszłością

Wzięli mu Helę
Najpewniej diabli ją wzięli
I gwałcą pewnie co noc
Albo raczej tak jest, że Hela „sprzedaje” cement

Kto mi to powiedział? Nie musiał nikt
Na tej budowie ja miałem pracować
A gdy szlag i Hela społem wzięli plany
Wykrzyczał mi w noc jasną którąś Tadek
Raz pierwszy pijany
Jeszcze wódą, a nie powietrzem

Tylko trzeba dopracować, ukłony w stronę Przetacznika, który zaiste znawcą jest, bardzo doceniam zadatki poety drzemiące rzekomo we mnie. Otóz nie, jeśli mam być poetą i takim, jak ty, daruję sobie.

autor

Vidar

Napisany: 2011-01-26 Dodano: 2011-01-26 20:03:01

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie