Arkadia
Wśród zieleni drzew tańczą zakochani
Wśród barwnych kwiatów zalanych
wspomnieniami
harmonia cieszy i dotyka duszy
Miłość tamtejsza ludzkie gniewy kruszy
Można po prostu połączyć się z
wiecznością
Rozświetlić nicości absolutną pięknością
Przejść złotą drogą, która leczy rany
Ujrzeć orlim okiem chitynowe łany
Natura wygrywa melodię zwycięstwa
Zgubione rzeczy wróciły na miejsca
Człowiek rozpłynął się w strugach
Boskości
Odnalazł pejzaż prawdziwej miłości
Zobaczył motyla, sokoła i sowę
Czyste milczenie zastąpiło mowę
Nad chmurą uśmiechów rosną słowne róże
Atmosfera miejsca tak sprzyja naturze
Można tu spotkać ogród aniołów
porównać obszar do złotego domu
Wśród białych obłoków owoc zjednoczenia
kreuje wizje ludzkiego uniesienia
Kraina szczęśliwości zaprasza do siebie
Niewiele trzeba by znaleźć się w tym
Niebie
Wiara uskrzydli i pokaże diament
a ludzki umysł odrzuci ciemny zamęt
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.