Arlekin

(wariacja)

Z początku nie poznałem,
wygląd miał zmieniony,
bredził jakieś głupstwa,
coś na temat żony.

Patrząc tak na wprost
- mnie przypisał winę,
jakobym to ja brat,
skradł mu Kolombinę.

Za chwilę walnął głową,
w framugę okienną,
i przysiągł, że pałał,
miłością płomienną.

Dlatego musiał zabić,
ukoić swoją duszę,
gotową do nienawiści,
jako i do wzruszeń.

Uśmiechnął się do mnie,
ręce wzniósł do góry,
a był on naprawdę,
potężnej postury.

Niczym wąż zaczął syczeć,
zaciskając dłonie.
Nie ma Kolombiny,
z tobą także koniec...

autor

Okoń

Napisany: 2005-12-01 Dodano: 2020-04-02 00:11:04

Ten wiersz przeczytano 1339 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie