Aura mocy
Dla ukochanej mojej, która jest najcudowniejszą i najpiękniejszą kobietą na świecie.
Chęci mam duże
lecz możliwości znikome
szumiąc wśród neuronów
jak szumisz Ty wśród drzew
mój skarbie, moja kochana
czymże służysz na swe kary?
Czymże ich Ci trzeba?
Znazłwszy Twą duszę wśród rzeki życia
Skromną
błyszczącą jak
gwiazda
niby nic ma dusza nie mówiła
wtedy jej rękawiczka jest nie ważna
że ona za twą się poświeci...
i choćby moja dusza chciała Tobie
oddać swa moc,
Ty miłując mnie najbardziej
nie pozwoliłabyś sobie jej dać...
Coże mam postąpić
moja piękna dziewko?
Coże mam postąpić by
konflikt zażegnać i dobre znaleźć
wyjście?
powiedz co mam czynić
moja pani byś była zadowolona i zawsze
uśmiechnięta?
zgubiłem się...
Komentarze (3)
czytam i... widzę bardzo duży potencjał wrażliwości i
ten dar, tak rzadko spotykany, czyli niebanalne
porównania... podoba mi sie ten wiersz treściowo,
urzekające zestawienia słów, ale myślę, że można by
było popracować nad formą, bo czy tak naprawdę służą
tu czemuś te staropolskie formy?
/powiedz co mam czynić
moja pani byś była zadowolona i zawsze uśmiechnięta?
zgubiłem się.../ peelowi serce podpowie - podoba mi
się treść!
Uczucie zamknięte w krótkiej formie wiersza:) Oddanie
i miłość...