Aureola
szukam promienia
przeniknie do wnętrza
wypali wszystkie moje lęki
wrócić im nie pozwolę
nic się nie zmarnuje
z reszty światła
uplotę sobie aureolę
autor
*Gabi*
Dodano: 2009-03-01 11:06:04
Ten wiersz przeczytano 886 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
podoba mi sie - choc przypomina plonaca Marzanne - w
swiecie ludzkich lekow -zarowka 30v na niewiele sie
zda - probowac mozna z aureola czy bez pretendentow do
jasnosci wielu. Chyba nie musze pozdrawiac
Rzeczywiście bardzo dobry tekst i myśl końcowa
rewelacyjna. Pozdrawiam
Gabi, to bardzo dobry tekst:):):) pozdrawiam:)
Taki płomień masz w sobie i tylko tam go szukaj.
Super wiersz, koniec ekstra:)
instant z myśli...
szybki-promienisty...
brawo
FF
Bardzo ładny, a końcówka wspaniała. Pozdrawiam :)
Gabi gdy zdobędziesz juz aureolke licze na
wstawiennictwo tam u gory :))
wierszyk śliczny chociaz krotki :)
pozdrawiam
super! zostaniesz święta duszą wniebowzieta ;) -
pozdro :))))