Autobiografia

1987-Urodziłam się
do dzisiaj nadal żyję
niezbyt długo. Wiem!
Lecz w tym czasie sporo się wydarzyło

Lata dziecinne wspominam
Nie jako arkadię wspaniałą
Lecz o tym co dobre nie zapominam
Pamiętam też o tym co bolało

Była rodzina i szkoła
Przyjaciół nie było
Dziewczyna tylko na pozór wesoła
Lecz później to się zmieniło

Byli wspaniali chłopcy
Tylko do czasu wspaniali
Bo później stawali się obcy
Ogromny ból zadawali

I przyjaciółka kochana!
Zawsze szczera, dobra pomocna,
Która doradzić umiała
I która sama czasem potrzebowała pomocy

I miłość prawdziwa!
Trochę bolesna lecz cudowna…
Dziś wszystko dalej się rozgrywa
I jeszcze trochę potrwa

Jak długo? Nie wiem…
Jeden miesiąc… rok… do jutra?
1987-Urodziłam się…
żyłam, cierpiałam, kochałam i umrę…

autor

Nataliee

Dodano: 2006-08-13 02:18:34

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie