Autobiografia
Między dniem, a snem
Między ciszą, a hałasem świata
Między smutkiem zimy,
A radością upalnego lata.
Jak liść tańczący na wietrze,
Jak płatek śniegu wirujący w powietrzu,
Jak szary przechodzień moknący w
deszczu.
Analizując wydarzenia pisane piórem
codzienności,
Szukając w szarym świecie nutki
niezwykłości,
Dążąc wciąż do osiągnięcia doskonałości,
Stojąc na drodze prowadzącej ku
wolności.
Tak. Lubię to co robię – obserwować
ludzi,
Próbując zrozumieć, co jest
niezrozumiałym,
Tak. Lubię wgłębiać się w rzeczywistość
-
Bo zrozumieć siebie, rozumiejąc innych jest
czymś wspaniałym.
autor
Nikina
Dodano: 2008-02-01 19:17:37
Ten wiersz przeczytano 821 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Treść ciekawa, naprawdę fajny pomysł. Co do formy ...
możnaby nieco bardziej dopracować by wiersz miał
bardziej formę wiersza niż prozy.
Rozumiem usilną próbę zrozumienia ludzi. Ale od próby
do zrozumienia jest bardzo daleka droga i nie wiem,
czy się gdzieś kończy?
Jest to bardzo trudna sztuka, ale życzę powodzenia.
Może się uda zajrzeć do głębi duszy choć jednemu
człowiekowi.
ja też tak lubię - w wierszu wyrażono piękna myśl
poznawania siebie, świata i ludzi przez wnikliwą
obserwację.
wiersz bardzo mi bliski i trafny... ja też uwielbiam
obserwować ludzi;) i najlepiej czuję się pomiędzy
"płatkiem a przechodniem"...
by zrozumiec swiat nalezy najpierw poznac siebie