Autobus

Podróż. Wiadomo...

Wsiadłem.
Kupiłem bilet. Drogi był.
Usiadłem i rozglądam się z ciekawością cały czas energicznie się wiercąc.
Rozglądam się na prawo i lewo, z zainteresowaniem bystrym okiem oglądam przesuwający się krajobraz i ludzi.
Czas mija niby powoli, niby z ukradka przyśpieszając.
Tu już połowa drogi!
Powoli zaczynam myśleć o końcu i już zaczynają mnie nudzić ci sami ludzie i ten sam krajobraz co to niby ciągle się zmienia.
Jestem coraz bliżej krańca i coraz bardziej zmęczony.
Coraz bardziej chce mi się spać.
Nagle jeszcze kawałek przed końcem zasypiam.
Potem budzę się na stacji, załatwiam kilka spraw na miejscu i wsiadam w nowy autobus.
Żeby tylko nie było wypadku...

...zaczyna się i kończy.

autor

Daron

Napisany: 2005-11-16 Dodano: 2006-01-30 21:12:49

Ten wiersz przeczytano 695 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie