Autobus
Autobusie niepoprawny marzycielu
dokąd tak pędzisz, dokąd zmierzasz?
Napełniony rozmową jedziesz w ciszy ze
sobą.
Wiatrem przecinasz ulice,
Czasem gwałtowny, to znów powolny, jakby
smutny trochę.
Może chcesz coś powiedzieć, pożalić się,
przekląć, że mokniesz, że zimno, że okna
pootwierane, że drzwi pomazane.
Otwierasz się na ludzi mimo, że każdy Cię
brudzi, że nie troszczy się wcale, że nie
lubi nawet.
Masz być punktualny, pachnący, wygodny i
najlepiej pogodny, również w niepogody.
Znasz myśli pasażerów, ich smutki, radości,
humory. Do słuchania zawsze gotowy.
A Ty pędzisz przed siebie w zadumie, nikt
odgadnąć Twych myśli nie umie.
Podróż trwa, ale to tylko chwila, mijając
drogowskazy życia.
Komentarze (11)
Miło, że okazałaś współczucie autobusowi. Chyba nikt z
pasażerów jadących z Tobą nawet nie myślał w ten
sposób. Fajny wiersz. Lubię takie.
Pozdrawiam. Mam opóźnienie w czytaniu wierszy dlatego
ten komentarz po 4-ech dniach. /mam opóźnienie, jak
autobus/
Trafiłeś w sedno Limuze :)
Tak właśnie było. Również Pozdrawiam cieplutko.
Jak się nie mylę , jechałaś i tak sobie pomyślałaś ,
dobrze że piszesz co czujesz :);serdeczności i
pozdrawiam
Ja mam prawko,ale wolę autobus:)
Pozdrawiam Amorku.Podziwiam Twoje wiersze. Jesteś
wszechstronnie utalentowany i masz tyle pasji. Jak to
wszystko pogodzić, chyba bym nie potrafiła....Dużo
radości życzę na Dzień Dobry :)
Dziękuję Wam,jakoś tak mnie "naszło" na napisanie
takiego wiersza.
Wstawiłam spacje,teraz też mi się bardziej podoba:)
Takim autobusem warto wybrać się na wycieczkę do Egeru
..
Otwierasz się na ludzi - fajne! Uczłowieczyłaś ten
autobus
Fajne spojrzenie na autobus.
Wiersz stałby się bardziej przejrzysty, gdybyś
powstawiała po znakach interpunkcyjnych brakujące
spacje:) Miłego dnia.
Jestem głęboko zachwycony, z autobusem silnie
związany, bo brak prawa jazdy.
Podróż autobusem zawsze pełna atrakcji :)
Autobus życia jedzie drogą nigdy nie wiadomo kiedy
wyrzuci kogoś