Aż tak?
Wierszyk z szufladki ;)
Pyta pan, kim jestem?
Znakiem zapytania.
Raz słońcem, raz deszczem,
raz chwilą rozstania,
porankiem radosnym,
smutnym popołudniem,
zapowiedzią wiosny,
mroźnym białym grudniem,
szalejącym wiatrem,
duszy ukojeniem,
ciemnością i światłem,
ciszą, serca drżeniem,
iskierką żarliwą,
gasnącym płomieniem,
myślą niewstydliwą,
grzechem i pragnieniem,
czerwonością wiśni,
tęczą z barw obdartą.
Czy nadal pan myśli,
że kochać mnie warto?
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2013-10-22 12:17:01
Ten wiersz przeczytano 7461 razy
Oddanych głosów: 105
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (130)
Oj, te z szufladki niedocenione,
a co odpowiedział, pokaże barometr.
Miłego wieczoru Zosiu.
Kochać:) aż tak:)
Piękny wiersz:)
Ładnie, tak kochać zawsze warto, pozdrawiam ciepło.
Ładnie, tak kochać zawsze warto, pozdrawiam ciepło.
Dziěkuję, Grażyno :)
Jasne, że warto bo z taką kobietą nie można się
nudzić, dobrze, że nie ma w niej monotonni, a wiersz
świetny, pozdrawiam serdecznie :)
Ignotus, dziękuję :)
Anna
Wena
miło :)
A może to miłość?
https://youtu.be/hkIRGJ7W_zM
Wato, warto- cudny wiersz!
cudny :))
marcepani, demona, Ziu-ka, dziękuję Wam za poczytanie
staroci :)
Świetny!Pozdrawiam:)
Witaj Zosiaczku. Dziękuję za wskazanie drogi do tego
wiersza. Jest uroczy.... ale my kobiety już takie
jesteśmy :) Dziękuję za zajrzenie do mnie i miły
komentarz. Uściski i serdeczności.
uroczy wiersz - czytałam z przyjemnością :)
:)) Dziękuję, Irisku, za poczytanie.