Azyl

Długo szukałam
Dla myśli bezpiecznego postoju
Gdzie naga od fobii, bez emocji stroju
Dlaczego się bałam?

W ciszy, w naturalnych kolorach
Poczułam delitatny dotyk wiatru na policzku
Od razu wiedzialam, że to TU
Choć w oddali szerzył się realistyczny sen o potworach

W powietrzu unosi się zapach swobody
Zapominam o słowach, zapominam o sobie
Nie wiem gdzie mieszkam, nie wiem co robię
Kroczę pewnie, gdy pojawiają się mgliste schody

Na ich szczycie z ciała rozebrana
Pozostaję tam przez śmierć pokochana

A Ty znalazłeś/aś już swój azyl?

autor

AgaT

Napisany: 2006-09-21 Dodano: 2006-09-21 00:26:42

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie