Baba i dziad

Inspiracją utworem O. J. Kraszewskiego

Była sobie baba stara

co męża starego miała

dziad prawie ślepy i w okularach

i baba ledwo widziała.

Mieli mieszkanie w bloku

na samym parterze, nisko

na dół jest kilka kroków

i do mieszkania jest blisko.

Dziad obolały -chodzić nie sposób

Baba zaś miała garb

oboje słaby kręgosłup,

lecz miłość droga jak skarb!

Szczęście mieli w sobie

nawet większe, gdy byli młodzi

lecz myśleć zaczęli o grobie,

że przyjdzie czas by odchodzić...

-Ja pierwszy odejdę! Rzekł dziad

zabierze mnie śmierć przechera

chory ja bardziej i więcej mam lat

przed tobą będę umierał.

-Nic z tego! Ty będziesz patrzeć

jak w dziurę mnie złożą ciemną

po tobie ja nie zapłacze.

Ty będziesz płakać nade mną!

Modlili się o wczesny zgon

wieczorem, lecz każde z cicha...

-Mój Boże tylko nie on...

-Tylko nie ona u licha!

Aż w końcu do drzwi ktoś zapukał.

-Kogo tam diabli niosą?

-Duszyczki ja jednej szukam,

śmierć jestem z wygiętą kosą

-Idź otwórz! Dziad rzecze do baby

widzisz, że ledwie kuśtykam

nie dojdę, jestem za słaby

w plecach mnie wszystko strzyka.

-Ty otwórz! Baba zaś rzecze,

w twojej kieszeni są klucze

jakoś się do drzwi zawleczesz

ja ledwo nogami powłóczę!

Tak się spierali jak dzieci

a ogień miłości w nich gasł...

Nie wiedząc, że strach ich obleci,

gdy przyjdzie najwyższy czas.

I weszła śmierć szczeliną pod drzwiami

wśliznęła się szparką wąską

dziad z babą pod łóżkiem schowani...

-Ja przyszłam po świnkę morską!

Dziś z życiem uszli. Dwoje ramoli.

Nikomu nie spieszno na własne życzenie...

On jakby zdrowszy i ją nic nie boli

a miłość przeszła w przyzwyczajenie.

Blazej Szuman Sapieja

autor

Rekin70

Napisany: 2020-12-01 Dodano: 2020-12-01 07:34:29

Ten wiersz przeczytano 1135 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Parodia Klimat Ironiczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie