babciu
zabiorę ze sobą w przyszłość
całą twoją
miłość
wszystko co razem przeżyłyśmy
wspólne spacery rozmowy
i tajemnice
będę pamiętać
że zawsze chciałaś mi przychylić nieba
zawsze byłaś po mojej stronie
miałaś rację
świat nie jest zły
potrafiłaś pokazać mi że jest
wspaniały
nauczyłaś mnie patrzeć tak
żeby dostrzegać piękno
nauczyłaś mnie
marzyć
teraz
pójdę dalej przez życie
niosąc ze sobą
jakąś cząstkę ciebie
babciu
na zawsze w moim sercu, Babciu
Komentarze (9)
Śliczny wiersz, pisz..., warto:) Bo ja uważam, że
warto było przeczytać taki tekst.
te nasze kochane babcie...pozdrawiam
Bardzo ladny wiersz :)
Wróć do pisania, z chęcią przeczytam teraźniejszy
wiersz. Fakt, nie spojrzałam na datę powstania.
Zachęcam do pisania! Ja też moje wiersze zaczęłam
pisać jako nawet 14-latka. Teraz mam bowiem 18. I też
na pewno zauważysz różnicę i to olbrzymią (mam
nadzieję ;D)
prostota i szczerość, to atuty wiersza; trudno napisać
o miłości bez patosu,
a Tobie naprawdę się udało... pozdrawiam
"miałaś rację
świat nie jest zły"
myślę, że ta całkiem spora cząstka to Miłość :-)
bardzo ciekawy wiersz, przemyślany, niebanalny, podoba
mi się :-)
Przecież to bardzo ładny wiersz, dlaczego tylko 2
głosy? Czyżby wszyscy mieli babcie jak Baba Jaga i
zazdroszczą? Oj, nieładnie, nieładnie...
Głosuję na ten wiersz!
Pamięć o niej zawsze będzie żywa, to jak talizman w
dalszej drodze życia. Ładny wiersz skłania do zadumy.
Wiersz w bardzo prosty sposób napisany, ale w miłości
przecież to wystarczy.. Pozdrawiam.