badanie empiryczne

Dorotko! - to był 1976 r. Niewielu osobom śnila się
wtedy przemiana ustrojowa - jako coś,co spotka jescze
żyjące pokolenia. Dopiero po czerwcu 76 r. zaczęło się
to wydawać możliwe.
Pozdrawiam serdecznie:)

tak, niech nas ramy zawsze uwierają, choćby nie wiem
jak bolały bąble... :-)

w gruncie rzeczy Waldku - w tamtych latach większą
miałem wiare w silę moich wierszy niż obecnie.Powoli
-mimo chorej psychiki - dochodzi do glosu realizm.:)))

:)))))

W tamtym czasie - uwazalem, ze ciało - jak papier -
przemijai zostaje popiół czy proch. dzieło - mogłoby
przetrwać - gdyby... - zawrzeć w nim - samego siebie.
-Ale to - mogloby zaskutkować śmiertnym -
przedwczesnym zniweczeniem ciala artysty.
Tak więc - szanse na wiecznośc były niewielkie:)

Zosiak, lotka i Amor - za poczytanie - wielkie dzięki.
Wiersz aktualny - z tą różnicą, ze nie jest możliwe
już otrzymanie "wilczego biletu" , z ktorym żadna
prawie instytucja lub przedsiębiorstwo nie zechciało
zatrudnić delikwenta.

Fascynujący wiersz ponadczasowy :)

Do pomyślunku, fajne.
Pozdrawiam :-)

Dobry wiersz.

Marku! - jednostka zwykle obdaron jest w jakieś
poglądy. W 1976 r., kedy powstawał ten wiersz- dobrze
bylo nie ujawniać poglądow , jeśli nie były zbiene z
"linią przewodnią". Niestety - także w dobie
demokracji - poglądy jednostki nie są obojętne dla jej
usytuowania w społeczeństwie - zwł. jeśli zważymy
szczeble społecznej drabiny, na którą jednstka
chciałaby się wspinać.
Dziekuję za wgląd i serdecznie pozdrawiam:)

Czasami wydaje mi się, że ta mała jednostka jaką jest
człowiek nie ma większego znaczenia w owej wielkiej
machinie świata.
Pozdrawiam Wiktorze:)
Marek

Dziękuję wszystkim osobom za poczytanie i przesylam
serdeczne podziękowania:)

Wyniki badań - jak pogoda i moda,
granica od - do
bardzo płynna - jak woda.

"Człowiek" numerem, papierem, vis maior. Dobra
refleksja :)

Podpisuję się pod komentarzem Magdy...od siebie dodam
; miłego dnia Wiktorze!