Bądź poetą

Odeszła wraz z nocą martwa, głucha cisza,
Dzień swoim hałasem myśli znów rozprasza.
W bólach się zaczyna rodzić każda strofa,
To znak, że nie długo przyjdzie katastrofa.

Z usilnie szukanych tematów na ślepo,
Żaden się nie zrodzi choćby mały epos,
Gdy Wena jak motyl w przestworza uleci.
Światło mogą ujrzeć wierszyki dla dzieci.

Gdy myśl wyląduje na zielonych łąkach,
Może przybrać postać śpiewaka skowronka,
A kiedy się wzbije wysoko w przestworza,
Zabłyśnie swym blaskiem jak polarna zorza.

Popróbuj czy mógłbyś sam zostać poetą,
Czy będziesz mógł słowa wylewać jak beton.
A rymy powstałe w nieskażonej treści,
Starannie z rozwagą w jednym wierszu zmieści.

Jeśli w strofy wiersza włożysz myśli swoje,
Będą cię dręczyły różne niepokoje ,
Lecz wyrzuć złe myśli goszczące w twej jaźni,
Bo krzywdę uczynią zdrowej wyobraźni.

Ze złym stanem ducha możesz czuć się kiepsko,
Prawie jak niewinnie pokrzywdzone dziecko,
W którego to sercu długo żale goszczą,
Bo kary bez winy bardzo długo złoszczą.

Niechaj ta niepewność ciebie nie przeraża,
Bo początek trudny każdemu się zdarza.
Im więcej swych myśli poubierasz w rymy,
Tym prędzej się ziści to, o czym marzymy..

autor

jarmolstan

Dodano: 2010-05-07 08:01:17

Ten wiersz przeczytano 1118 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie