Bagatelizowanie katuszy ludzkiej
Nad kaskadą myśli samobójczych,
Z purpurą krwi na skroniach,
Żarzy się wyblakłe ogniwo pesymizmu.
Pogardza marnym żywotem,
Stangancja wyżarta szkarłatną skazą,
Prowizoryczną koincydencją podupada,
Obcesową artykulacją skazuje na katusze.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.