Bajka o nieślimaczym życiu...
Ślimacze życie wiodły ślimaki,
nic tylko pełzać od rana mogły,
ale się jeden poważył na smaki
nieślimaczego życia, gdy...
przy stawie liść kuszący, za łódkę
posłużył naszemu śmiałkowi,
od brzegu odbil, skulony w budkę,
własnemu dziwiąc się pomysłowi.
Ciekawy świata, wszak z jedną nogą,
za wiele spełzać obszaru nie mógł,
miał wizje, chęci, a to jest drogą,
do przemierzania nowych dróg.
Podróż z wiaterkiem, w zawrotnym tempie
na drugi brzeg - szczęśliwie dobiegła,
lecz ze zdziwienia wywalił ślepie
i taka mu myśl w pamięci zaległa...
Przebyłem świata kawał, że hej...
bo zbrzydło miejsce od zawsze znane
i po co zostać na ziemi tej...
skoro tu wszystko takie same?...
Komentarze (10)
skoro tu wszystko znane to nic tylko wprowadzić zmianę
nawet gdyby miała toczyć się w ślimaczym tempie
-pomysł super i wiersz na tak
Bardzo ciekawy wiersz. Taki
wesoły,humorystyczny...fajny...;)
Wiersz przywołał w pamięci wyliczankę"ślimak, ślimak
wystaw rogi..."-brawo za pomysł ...można go odnieść do
wielu sytuacji życiowych.
Ale temacik super. To do wszystkiego pasuje, nawet do
ukochanego, no bo po co szukać innego, jak może się
okazać taki sam. Hi hi pijak .
hehehe....dobre.Tak w sumie można na ludzi to
przełozyć...wszedzie wszak tak samo, mimo naszych
wędrówek.A co do ślimaczenia sie ślimaka.Protestuję;)
jak ostanio foty takiemu robiłam, to wierz mi powinnam
włączyć opcje " sport" w aparacie...taki szybki był ;)
A może? ... wszędzie dobrze, a w domu najlepiej!
Poruszyłas ciekawy temat w tym wierszu. Czesto
patrzymy na drugi brzeg rzeki ze zludna nadzieja, że
tam po drugiej stronie jest lepiej...plus
Świetnie zobrazowana łacińska sentencja: nihil novi
sub sole (nic nowego pod słońcem)
Skoro tu wszystko takie same- to może zamknąc się w
skorupie...Oczywiście nie; przewrotne pytanie- nie
wprost- narzuca pozytywne przesłanie wierszowi i jak
to "na niebiesko napisano pod wierszem: "głosuję na
ten wiersz"
O ile w ślimaczym tempie mógł coś tak mądrego
wymyślic.Nigdy by przecież sie nie dowiedzial co jest
tam gdzieś, gdyby nie pokonał w sobie strachu. Wazny
wiersz i z pięknym przeslaniem