Bajka no pozegnanie

Jest taka bajka... O myszce i kotku, co wiecznie chcą dawać sobie po nosku. Ty jesteś Tom a ja Jerry Kochany, którzy zadają sobie straszne rany. Gdy inni widzą jak rozmawiamy, to za wczasu pytają czy wzywać karawany. Nadchodzi dzień ostatecznego rozstania a Nasza miłość będzie na wieki rozerwana. Już od dwóch lat nie jesteśmy blisko, lecz dalej między nami płonie ognisko. Bywało z Nami już bardzo krucho i były groźby szeptane na ucho. Ale oboje dobrze o tym wiemy, że zawsze znajdziemy tę nić porozumienia, bo połączyła Nas pewna piękna niedziela. Był to najwspanialszy wieczór w naszym życiu, bo w Naszej rodzinie pojawił się Wiciu. Byliśmy przez lata bardzo szczęśliwi, aż w końcu los stwierdził że się pomylił. Jesteśmy oboje winni tego co się stało, przez Nasza głupotę Malenstwo Nasze najbardziej ucierpiało. Zawsze... Choć z dala będziemy przy Sobie Kochany, bo wielkim uczuciem do Siebie palamy. Nie jest to już Miłość Małżeńska, o przyjaźni też nie ma tu już mowy, ale musimy dochodzić do ugody. Nie warto walczyć bez opamiętania, bo to nie ułatwia Nam tego rozstania. Wiem że sprawilam Wam ból i cierpienie, że przez Mój Egoizm, upartosc i brak uczuć, odeszło w zapomnienie Twoje największe ŻYCIOWE MARZENIE. Ktoś kiedyś powiedział " przepraszać nie jest ujma na honorze, a Ten Kto wybacza jest dobroduszny." więc proszę Cię Skarbie o wybaczenie, i miej świadomość że bardzo Cię cenie. Rozpad naszej Rodziny jest dla mnie życiową porażka, płaciłam, płace i będę długo płacić, że odważyłam się Tą miłość utracić.

autor

jakastaka

Napisany: 2015-02-14 Dodano: 2015-09-02 22:34:32

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie