Bajka wigilijna

Pewien stary bezdomny pan
Plątał się w te święta
Były święta a on był sam
I wiedział że nikt o nim nie pamięta
Chodził od domu do domu
W końcu miejsce przy stole wolne gdzieś jest
Lecz by go wpuścić nie przyszło do głowy nikomu
Nikt nie odważył sie na taki gest
Chodził dalej zmarznięty
Smutny, samotny w wigilię
Od śniegu cały przemoknięty
Usłyszał w kościele homilię
Lecz nie wszedł do kościoła
Nie ufał Bogu wcale
Choć on sam go do siebie woła
Upierał się przy swoim trwale
Usiadł na ławce przed budynkiem
A mała dziewczynka- równie samotna zapytała:
Czy chciałbyś usiąść jak ja przed kominkiem?
I głośno załkała
Bezdomny przytulił ją ile sił miał
I wszedł z dzieckiem do kościoła
Podziękował Bogu że w ten dzień sam nie stał
MORAŁ- Bo nigdy niewiesz do czego Cię Pan powoła

autor

mon ania

Napisany: 2006-12-25 Dodano: 2006-12-25 21:34:22

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie