Bal

W dzikim szaleństwie umysłu opętanego
wyuzdane, chore żądze
ekstazą rozpędzona do biegu szalonego
mroczny bal niecodzienny urządzę.

Różnorodnych atrakcji nie zabraknie
bo każdy zapomnienia w nieprawości łaknie
czarną rozpacz wezmę w ramiona
niech zatańczy i ona

Truposzy orkiestra żwawo przygrywa
więc do tańca nas podrywa
kręćmy się, kręćmy w koło
by było nam radośnie i wesoło.

Bawią się wszystkie świata koszmary
są tu urojenia, strachy i nocne mary
w lubieżnej zabawie zatraceni
zostali z wszelkiej przyziemności oczyszczeni.

Namiętnością ciała tak rozpalone
i tak nie mogą być bardziej potępione
wszystkie duszyczki do góry wzleciały
z ciał tylko popioły pozostały.

Lecz czy ja tego nie wymyśliłam
w chorym mym umyśle może stworzyłam
jeżeli nawet tak właśnie było
to nieważne gdzie,ważne, że się wydarzyło.

autor

Kasia666

Dodano: 2007-11-05 20:45:02

Ten wiersz przeczytano 870 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie