Bała się żyć
Wchodziła leciutkim krokiem
zapłonione policzki,
barwiły różanym kolorem,
rzęsy kładły cienie,
oczy spuszczone,
niedzisiejsza,
nieśmiała,
głowę chyliła
ciągle przepraszała,
marzycielka,
romantyczka,
gubiła klucze
myliła dni,
smutne usta
rozchylała ciekawie,
kobieta dziecko
strwożona lękiem,
bała się żyć
autor
damurka
Dodano: 2011-01-29 08:01:20
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wiersz pokazuje wstydliwa niedzisiejsza kobietę, która
łatwo się może zgubić w obecnej rzeczywistości. Jednak
portret kobiety - dziecka dobrze nakreślony.
Serdecznie pozdrawiam :)
Rewelacja! Niebanalny, mądry... Gratuluję!+
Tak,tak Austerio!Lepiej juz te klucze gubic!.
Wiersz sliczny.!
niedzisiejsza romantyczka też ma swój urok i bardziej
mi sie podoba od dzisiejszych za bardzo wyzwolonych
feministek, pozdrawiam :)
co do kobiet-dzieci mam mieszane uczucia, ale wiersz
mi się podoba
Strach w życiu też potrzebny, ale żyć nim nie można.
Pozdrawiam!