Ballada o wiśniowych ptakach

Śmierć.

Zgasiłem wszystkie siły,
Splątałem wszystkie słowa,
Ostatni raz spojrzałem w lustro,

Z biletem w pociągu i podróży,
Do nieszczęśliwej krainy cieni,
Tam gdzie pokazano mi nikłość,

Jeszcze wczoraj marzyłem,
Na szybie okna wąskie, parne smugi,
Spektakl wymyślonych przyjaciół,

Dzisiejszego mego ranka,
Stąpając po inności zaklęć,
Wchodząc do teatru strachu,

Pod powolnym niebem,
Szybują wiśniowe ptaki,
Dokąd zmierzam, nie wiem,
Myślę, by tylko się zabić,

Lecz nim zamienię się w pył, garści proch,
niech ktoś mnie usłyszy, usłyszy mój głos,
z drzew gładkim dramatem liście spłyną,
ja tylko ujrzę wiśniowe wino.

(Którędy do wcześniej ?)

autor

Widzialny tylko słowami

Napisany: 2006-01-15 Dodano: 2007-01-15 21:30:31

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie