Ballada o życiu
Każdy człowiek za młodu,
ma pretensje do świata,
bogacz forsy ma jak lodu,
tylko za nim bieda lata.
Gdy się wreszcie dorobi
i wszystkiego już ma w bród,
złota szata go zdobi,
ale zdrowia ma ciut ciut.
I z tym zgodzić się nie może,
przez złe myśli wciąż dręczony,
że zostanie złota korzec,
kiedy bić mu będą dzwony…
autor
M.N.
Dodano: 2017-09-15 07:40:14
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
"Człowiek najpierw pragnie być pięknym, potem bogatym
a na końcu tylko zdrowym"..... gdzieś to wyczytałam
Byłbym za "kiedy" zamiast "gdy" w piątym wersie dla
płynności czytania ale to tak na moje:)
I to jedno jest sprawiedliwe,że czy biedny czy bogaty
i tak mu dzwony będą biły:)
Pozdrawiam:)
Największym bogactwem jest
zdrowie i dobre towarzystwo bliskich nam osób, żadne
pieniądze zdrowia nie zastąpią, choć mogą je
podreperować, biednemu i choremu jest jeszcze gorzej,
gdy np na ciężką operację pieniędzy zebrać nie może...
Pozdrawiam serdecznie, wiersz mi się podoba:)
dobra ironia.
pozdrawiam :)
świetny życiowy tak często bywa:-)
pozdrawiam:-)
Świetny, życiowy tekst ! :-)Pozdrawiam ciepło :-)
M.N. samo życie. Miłego dnia.
też to czuje, szczęście nie zawsze się wyraża tak samo
i może go zabraknąć go tam gdzie go widzieliśmy
Niestety wielu tego nie rozumie, niszcząc otaczający
świat i przy okazji samego siebie. Mamona była, jest i
będzie "katem" naszego świata. Bardzo fajny wiersz...
Miłego dnia.
Niestety zdrowia się za bogactwo nie kupi.
Pozdrawiam serdecznie
W taki razie agarom dalej bedzi pil i za kobitkami
ganial;)))))
"Szkoda że w życiu nie ma takich przycisków
jak: przewiń, cofnij, zatrzymaj". - Andrzej
Klawitter.
Święta racja, a potem cały majątek na ratowanie
zdrowia odda, by tylko pożyć nieco dłużej.
Tak to bywa w życiu.
Dużo ludzi tak postępuje, a potem zdziwieni,że
dzwoneczek zadzwoni, ktoś łezkę uroni, a kasa pójdzie
znów do grubasa. Pozdrawiam serdecznie.