Banalna historyjka

Stuk puk,stuk puk
i oczy otwieram,
ciemność widząc czarną
ze strachu zamieram.

Stuk puk,stuk puk
o mój złoty Boże,
cóż to jest u licha,
czy ktoś mi pomoże?

Może lepiej wstanę?
Aż ruszyć się boję,
zawału dostanę
w życiu nie ustoję.

Leżę cicho dysząc,
czy to coś mnie widzi?
Moje serce słysząc
pewnie ze mnie szydzi!

Czy ma ze mnie frajdę?
Teraz złość mnie bierze,
jak go dorwę w kuchni
pójdą w ruch talerze!

Może jest w łazience?
Chyba będę chora,
niech mi tylko ruszy
perfumy od Diora!

Stuk puk,stuk puk,
nie no dość mam tego,
włączę lampkę nocną
wystraszę obcego.

Książka,"gumki",okulary,
sięgam wreszcie pstryczka,
a mąż mówi:Nie do wiary!
Budzisz mnie na bzyczka?

O mój mężu drogi,
nie wiesz jak się bałam!
Z sercem pełnym trwogi,
żeś tuż obok zapomniałam.

Spokojnie już siedząc
zerkam nań naprędce
i wzrok jego śledząc,
na condom w mej ręce!

Stuk puk,stuk puk
dobiega z daleka,
mąż się krzywi cały
chyba kran przecieka.

Hydraulika trudna sprawa,
wstaje i zapala świeczki,
najważniejsza tu jest wprawa
zacznę od żoneczki ;)

Dzisiaj na wesoło,by chmurki przegonić.Pozdrawiam.

autor

bmcwiek

Dodano: 2010-08-31 14:37:11

Ten wiersz przeczytano 841 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie