Barbara
Wiersz jest napisany do fotografii .. które otrzymałam od przyjaciela z Ustki na N/K w jego wykonaniu .. jak również pisze piękne wiersze ..
niesamowity świat
malowany mrozem
nad morzem
siłą wiatru mierzony
imieniem kobiety
nazwany Barbara
w gniew wpadła
pędziła jak oszalała
sosny fruwały z korzeniami
wznosząc się w powietrze
jak sokoły
to spadały
lotem nurkującym
jakby upatrzyły sobie zwierzynę
wbijając się nadmorski piasek
mróz skuł wody lodem
na konarach sople lodu
lśnią w słońcu
jak kolorowa tęcza
wydmy podcięte jak brzytwą
poniszczone złowrogimi falami
nie miały litości
dla tak pięknej przyrody
nabrzeża Ustki
jedynie sprawne oko
fotografa amatora Wiesia M
uwieczniło w obiektywie
ogrom zniszczeń
a jednocześnie piękna natury
z jakim człowiek
nie jest w stanie wygrać
Autor Waldi
Komentarze (21)
Pięknie, zachwycająco.
byłam widziałam serdeczności
Taka jest przyroda wiersz ciekawie
napisany
Dobranoc waldi
moje nie "kochanie" :-)
Przyroda potrafi być też niebezpieczna.
Ładny opis wyczynów tej "Barbary":)
Pozdrawiam
Morze zniszczeń, a wiersz mimo wszystko b. ładny.
Pozdrawiam
ciepłe pozdrowienia :-)))
Imię piękne święte,a tyle zniszcżeń
przyniosła...cóż...żywioł daje poznać kto światem
rządzi i kto wygrany... obraz zniszczeń dobrze
ukazałeś...pozdrawiam serdecznie, miłej zabawy
swietny wiersz mozna nazwać dramatem
Podoba mi się pozdrawiam
Obrazowo opisałeś widok sztormu
na Bałtyku i siły huraganu na
wybrzeżu, utrwalonych na fotografii.
Udanego dnia Waldi:}
Witaj Przyjacielu
U mnie też było w nocy sporo, ale teraz spadła
temperatura
Miłego dnia:-)
Z żywiołem nikt jeszcze nie wygrał.
Ładny wiersz.Dziękuję za odwiedziny.Pozdrawiam
serdecznie.
Piekny opis żywiołu natury Z natura nie wygrasz Mimo
ze nosi imie kobiety jest nie do okiełznania Niszczy
wszystko na swojej drodze
Pozdrawiam serdecznie Waldi :)
ale żywioł