bardzo źle...

Mój świat zamyka się w ciemności
i nawet sercu nie chce się już bić...
dotykam dna, na dnie moich słabości,
nie mam dla kogo... nie mam po co żyć.

Ze wszystkich stron omamy i złudzenia,
i tyle czarnych, złych myśli w mojej głowie,
zgasła ostatnia, zwęglona już nadzieja,
pytanie trudne: i co ja teraz zrobię...?

Przed światem zamknę się na długo,
dopóki sił do życia mi wystarczy...
a potem będę cieniem albo smugą,
w ostatnią drogę, zaniosą mnie na tarczy.

autor

return

Napisany: 2007-04-28 Dodano: 2007-04-29 10:15:10

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie