Barka II
Pan stojąc nad brzegiem
Znalazł Polaka – Karola któremu dał
brzemię dźwigania krzyża
u podstawy dał nas Polaków
jako Cyrenejczyków
on przyjął wszystko co było zamierzone
zostawiając swoja barkę – Polskę
i ruszył poruszyć świat – i zrobił
to
- zjednoczył nas
Nie zamkną się w Watykanie
Ale wyszedł przed jego mury
By nieść dobrą nowinę
Ruszył w drodze będąc młodym
Bieg ukończył
chodź umarł przedwcześnie
żyjemy tym że Bóg niema względu na osoby
i doprowadzi go do zmartwychwstania.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.