Barwnikowo

Od żółcieni aż po czernie
Barwnikowo tu jest wszędzie
Trochę beżu gdzieś skapnęło
I czerwieni coś chlupnęło

Obraz duży ale schludny
Malarz nie był dziś obłudny
Tylko rzucał farby wszędzie
By dać upust w swoim pędzie

Od wieczora po noc całą
Chciał się owiać przyszła chwałą
Laury, wieńce i uściski
Wyrzucane jak pociski

Nerwy, krzyki, rwania włosów
Nic nie wyszło od tych ciosów
Wszystko nie tak, wszystko źle
Oczy tylko jak we mgle

Z tego morał jest o taki
Że malarze to chojraki
Chciwość, sława i pieniądze
Nie są dla nich obce żądze

Zamiast cieszyć się, malować
Wolą wiecznie gdzieś królować

autor

karolinabojzan

Napisany: 2014-07-29 Dodano: 2014-07-29 13:40:13

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie