Barwy tęczy

Moja tęcza budzi jakiś lęk,
moje serce boi się jej,
moje serce chroni się,
moje serce kochać chce.

Fiolet to ślad przeszłości,
tej dziwnej, choć nie tak dalekiej.
To był ten brak szczęścia w miłości,
ta czerwień serca przyćmiona złem.

Granat to burze, zmiany nastroju,
wzloty i upadki.
To ciemne morze nie znające spokoju,
to losu przypadki.

Błękit to dziecięce lata,
ta beztroskość,
te najlepsze lata.
Ta błogość...

Zieleń to ogromna nadzieja
na wzajemność w miłości.
To ta nić przeznaczenia,
choć piękna, nie zna litości.

Żółć to radość, sukcesy i powodzenia,
ale nie w miłości...
To tylko przyziemne sprawy, bez znaczenia.
Niestety, nie daje mi to poczucia błogości.

Pomarańcz to moje zwariowane oblicze,
pełne odważnych pomysłów, szalonych działań.
Chyba nawet ich wszystkich nie wyliczę,
chyba gdzieś się moja prawdziwa twarz podziała.

Czerwień to po prostu miłość.
Nieważne czy odwzajemniona, czy też nie,
ważne, że były w moim życiu te prawdziwe,
ważne, że kiedyś zakochałam się.

Tylko teraz chciałabym tę moją tęczę poukładać,
bo wszystko jest jakoś na opak,
wszystko wymieszało się jakoś tak,
jakby walił mi się cały świat.

autor

nacia150

Dodano: 2007-04-14 14:17:01

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie