Bawmy się razem z dziećmi XIII

Oto kolejna część z tego cyklu.

"Bawmy się razem z dziećmi XIII".
23.01.2018r. wtorek 12:32:00

Zachęcam wszystkich, zwłaszcza dorosłych do zabawy z dziećmi, taka interakcja jest niezwykle potrzebna.

I
Zabawa "Berek"

Bawiące się osoby zostają podzielone na dwie grupy. Każdy uczestnik zabawy z pierwszej grupy dostaje szarfę, wkłada ją na ubranie. W drugiej grupie wybierany jest berek, on to łapie bawiące się osoby i nie ma szarfy. Ta osoba, która jest złapana, a berek wyciągnie mu szarfę to wtedy ta osoba kończy zabawę i udaje się gdzieś na bok. W momencie, gdy wszystkie osoby zostają złapane to wówczas następuje drużynowa zamiana ról.


Każdy w tej zabawie jest dzielny,
Nikt nie chce pozbyć się kolorowej szarfy.
Biegają w boki i w przody,
Tą zabawą cieszą się wszystkie narody.
Niektórzy znają inną odmianę tej zabawy,
Ale wszyscy zdają sobie sprawy,
Że nie zawsze ważne są zasady,
Ważne jest by organizm był zdrów i dał rady.
A Ci wyeliminowani
Są gdzieś na boczku dalej rozbrykani.
Każdy chce poczuć dużo wolności,
Są dwie drużyny, w nich są zgodności.
Czasem powstaje jedna duża drużyna,
Bo i tak mają jednego berka
Lada chwila, a w zabawie nikogo nie ma,
Nastaje nowa runda i mamy nowego berka.


W każdej zabawie trzeba znać umiar,
By na przyszłe zabawy zapał nie umarł.


II
Zabawa "Skoczna"

Bawiące się osoby podzielone na dwie drużyny stają w dwóch rzędach. Każdy członek drużyny ma za zadanie by skacząc na jednej nodze jak najszybciej pokonać wyznaczoną trasę. Wygrywa ta drużyna, która to pierwsza wykona to zadanie. Kolejnym zadaniem są skoki oboma nogami.

Każdy spokojnie oddycha
Zaraz ciało w bieg wypycha,
Oddech przyspiesza
Kolejny członek drużyny do gonitwy wyrusza.
Nawet nagrody zostały wytyczone,
Ale spokojnie dzieci zaprzyjaźnione,
Więc nagrodą z koleżeństwem się podzielą
I sami wszystkich słodkości nie zjedzą.
Zabawa trwa, osoba przy osobie,
Ja już widzę, że biegać chce się i Tobie.


W każdej zabawie trzeba znać umiar,
By na przyszłe zabawy zapał nie umarł.


III
Zabawa "Wąż"

Zabawowe towarzystwo ustawia się w rzędzie i trzymają się mocno za biodra. Pierwszy w rzędzie jest głowa, a ostatni ogonem węża. Na sygnał prowadzącego zabawę lub osoba wyznaczona, która również bierze udział w zabawie to głowa zaczyna gonić ogon i stara się go złapać.


Każdy chce się uratować,
A wąż własny ogon chce dorwać.
Pot spływa po czole,
Dzieci i wszyscy pozostali biegają prawie po kole.
Czy ogon, czy głowa, kto będzie zwycięski?
A może wąż w siłę zbyt wąski
Gdzieś przerwie swe ogniwo
I o dziwo
Z węża zrobią się dwa wężyki,
Małe dzieci mają rączki chude jak patyki.
Ojej, czy ktoś od biegania się zachwieje,
Głowa goni, myśli jak nie złapię to zzielenieję.
Nadciągają smakołyki,
Jest remis, dzieci wcinają słodkie przysmaki.


W każdej zabawie trzeba znać umiar,
By na przyszłe zabawy zapał nie umarł

Serdecznie dziękuję i do miłego. Jutro wyczekiwane przez was o malarzach.

autor

AMOR1988

Napisany: 2018-01-23 Dodano: 2018-01-30 09:39:42

Ten wiersz przeczytano 1170 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie