Będę z tobą TAM!

Siedzę na małej tratwie i marze.
Widzę morze i góry i nieznajome twarze.
I siły nabieram i wiary mi brak.
Nie wierzę w ich miny, w ich słowa w ich strach.
Straciłam już dawno normalność i wiarę.
Teraz tylko mi zostało moich marzeń parę.
I widzę ciebie! Oj widzę dokładnie!
Dlaczego dopiero teraz? Dlaczego cię pragnę?
A teraz patrzę: zginął śmiercią tragiczną
I myślę sobie: po co zrobiłeś to wszystko?
Za wszelką cenę chcę zmyć swoją winę.
Ale nie mogę, bo tam.. twoje imie..
Tak wiem. Jestem winna. Nikt inny lecz ja.
Bo nie wiedziałam co chcę i straciłam ciebie-mój cały świat.
Teraz dopiero widzę, że ty
Byłeś tym jedynym. A teraz po tobie mam tylko łzy.
Nie mogę nic zrobić i to jest najgorsze.
Nie ważne są dom, samochód, pieniądze.
Bo jestem tak głupia, naiwna i zła
i schodzę z tej tratwy do morza. Tak ja.
A teraz już jestem z tobą i zawsze będę.
Będziemy teraz szczęśliwy w tym raju, a na ziemi już na nas nie będzie.
Czy ktoś mnie ratować od tego chciał?
Ale to jest nie ważne. Zmarnowaliśmy szanse życie, które Bóg nam dał.

autor

xxxszklankaxxx

Dodano: 2007-11-18 09:46:37

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie