Będę wiosną
Dzień ściemnia niebo i serwuje
wronom kapuśniak w kartofliskach
wpół zadymionych. Ptak chce uciec
za morza, gdzie ma ciepłą przystań
zimą. Głos wiatru w wiązach uwiązł
i jakby rzęzi. Pająk (nitką)
wplątał się w romans z późną różą
i nie pozwala ścichnąć skrzypkom,
w leszczynach piękność rudokita
ma twardy orzech do zgryzienia.
Wierzbowe łzy wiatr z grubsza wytarł,
resztę scałował. Gdzieś pociemniał
las i posmutniał, lato zwiędło.
A mnie liliowo, śpiewnie, głośno.
Zimą ci będę lata pełnią,
a tej jesieni chcę być wiosną.
Komentarze (69)
Pięknie przyrodniczo miłośnie,
tak na jesieni można być czyjąś wiosną, to prawda,
pozdrawiam serdecznie, Ewo:)
wszystko poniżej zostało napisane co potwierdzam;-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Autorka pisze ponadprzeciętnie jak na wymogi portalu
kobieta-wiersze. Ma prawo do swojej fantazji. Jej
argumenty są przekonywujące - jest to jej własny
sposób widzenia przyrody.Godne pochwały są
przerzutnie.
Przemijanie - powtarzający się cykl, w pięknym obrazie
całokształtu pór roku, z "wiosenną" esencją, w
jesiennej refleksji, zatrzymujące wersy
Serdeczności Stello
Jesteś wiosną:]
jesienna melancholia przepleciona latem i
wiosną,,,pozdrawiam :]
ładna myśl wszystko na odwrót dobry początek wiosny:)
Ależ pomysł, pająk i róża:)))
Ech, Ewuniu, wiosenko jesienna:)))
Wspaniale przekazujesz swoje myśli jeżeli tak wszystko
umiesz przekazać to mogę być od dzisiaj
lasem.Pozdrawiam Ewuniu miłego wieczoru.
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Ciekawie napisany
Majstersztyk, wspaniały przekaz:) Jestem pod
wrażeniem. Pozdrawiam-:)
Mikro i makrokosmos wpleciony w ludzki odbiór jesieni
- Ty to potrafisz:))
Baaaardzo!
Pozdrawiam Ewo:)
Wielka wrażliwość, wyobraźnia i warsztat poetycki.
Wszystko na najwyższym poziomie.
Bądź tej jesieni wiosną... ;-)
Pozdrawiam
To "wrzośno" - nie bardzo. Raczej wrzosowo. Wystarczy
wyrzucić "mi" i będzie wrzosowo pod rytm.