bez

bo mój książę powróci
jego rumak w oddali lśni
jedzie mijając strach
połykając cierpienia łzy

bo mój książę powróci
tylko przeminie wojna
walczy on w imię miłości
jestem o to spokojna

bo mój książę powróci
słońce moje go grzeje
drogę mu wskaże z daleka
wiatr już w oczy nie wieje

bo mój książę powróci
a ja poczekam na niego
gdy wojna sie skończy
oczy me ujrzą lubego

...

bo mój książę powrócił
w każdym moim śnie już jest
na mym biurku jego zdjęcie
a na grobie kwitnie bez

autor

esperanza

Napisany: 2007-04-02 Dodano: 2007-04-10 19:55:34

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie