Bez akolady
Nie marnujmy żadnej chwili...
Ile butów znała ścieżka
co dzień biegły na spotkanie
teraz nikt już tam nie mieszka
czas zaczyna zarastanie
Ile westchnień znała ławka
co nad stawem jeszcze stoi
pod bezlistnym drzewem mżawka
stare deski kroplą koi
Ile wspomnień jest w albumie
twarzy których nam zabrakło
tych miłości co na cumie
pogubiły dawno światło
Ile wiosen z nami było
każda inna urodziwa
przynosiła ludziom miłość
Amor strzelał łuk cięciwa
Ile ile to zagadka
nie odgadniesz i nie trzeba
teraz ciesz się z wiosny kwiatka
tych co kochasz smaku chleba
Nim zarosną po nas ślady
bierz co życie ma dobrego
bez czekania akolady
bądź rycerzem szczęścia swego
autor
Zakochana w wietrze
Dodano: 2021-03-28 12:47:18
Ten wiersz przeczytano 637 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
świetny przekaz,
pozdrawiam serdecznie:)
Słusznie! Dobra puenta. Przeszłość i przyszłość to
wspomnienie i marzenie - ich nie da sie uchwycić,
istnieje tylko teraz, a na to mamy wpływ.
Pozdrawiam serdecznie
Od tytułu po puentę, podoba się.
Pozdrawiam życząc Wesołych Świąt
"bądź rycerzem szczęścia swego"
Oprócz działań ciała pod wpływem podświadomości mamy
też nadświadomość. Gdzie wymiar duchowy który nie musi
być innym poziomem cielesnym, ale też kontaktem z
czymś niezbadanym. Więc szukając szczęścia poruszajmy
całą swoją istotę z jej potencjałami, a sama nadzieja
nas często może grzać. pozdrawiam ciepło
Podoba mi się bardzo a co do uwag to w drugim wersie
ja bym zmienił biegła na biegły, ale to moje zdanie
gminne. Pozdrawiam z uśmiechem:)))
Piękny wiersz i cudowna puenta. Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie ujęte więc bierzmy od życia wszystko to co nam
daje...a nigdy nie odmawiajmy dobrego...pozdrawiam
serdecznie.
Od tytułu po puentę czyta się baaardzo przyjemnie :)
Miłego popołudnia :)
pozdrawiam
witaj
nie marnujmy niczego nawet najmniejszego oddechu bo
mamy tylko jedno życie
pozdrawiam
Bardzo fajnie wyszło, czytam z podobaniem.
Serdecznie pozdrawiam.
;)
Znakomity wiersz ze świetną puentą :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Wiersz z dobrym morałem.
Zawsze jest pora aby wziąć życie w swoje ręce:)
Przywołujesz wspomnienia z dawno minionych lat:)
Pozdrawiam.
Marek
Ile w tym wierszu pozytywnej energii... pięknie nam
dałaś do myślenia Łucjo.. dziękuję niedzielnie :)
pozdrawiam
Ładnie i refleksyjnie :)